BWPP Channel
Dhamma Broadcasting for Wat Nong Pha Pong Branch.
มาเมืองไทยปีแรกๆ บางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นอาตมาคาดไม่ถึง ก่อนมาความสัมพันธ์ระหว่างวัดกับชาวบ้านไม่เคยอยู่ในสมอง เดินทางมาเราจินตนาการแต่เรื่องสูงๆ เรื่องมรรคผลนิพพาน พอมาอยู่วัดป่าแล้ว เห็นความเสียสละของญาติโยม (พระฝรั่งเราเรียกทับศัพท์ภาษาอีสานว่า por auk mae auk คือพ่อออกแม่ออก) เห็นความศรัทธาเลื่อมใส และความอดทน ก็รู้สึกชื่นใจมาก
อาตมาตั้งใจปฏิบัติดีตั้งแต่ต้น แต่มาอยู่วัดแล้วเกิดมีมิติใหม่ คืออยากปฏิบัติดีเพื่อตอบแทนบุญคุณของพ่อออกแม่ออกทั้งหลาย ผู้ที่ดูแลคณะสงฆ์ เหมือนเขาเป็นพ่อเป็นแม่ของพวกเราจริงๆ
พระอาจารย์ชยสาโร
คนเราควรจะรีบฉวยโอกาสปรนนิบัติรับใช้ผู้ใหญ่ แต่ก่อนอาตมามีความสุขในการอุปัฏฐากพระผู้ใหญ่มาก ตอนนี้ส่วนมากเจอแต่พระอายุน้อยกว่าพรรษาอ่อนกว่าที่อยากอุปัฏฐากเรา รู้สึกเสียดายว่าอายุเรามากขึ้นทุกวัน โอกาสจะได้รับใช้ผู้ใหญ่กว่าเราคงหาได้ยากต่อไป จึงอยากเตือนสติผู้มีอายุน้อยทั้งหลาย อย่าพลาดโอกาสเข้าใกล้ผู้ใหญ่ ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ สิ่งที่ให้ความสุขกับท่านเท่าที่จะทำได้บ่อยๆ เพราะอีกไม่นานเราก็จะเป็นคนแก่อีกคนหนึ่งเหมือนกัน นั่งก็โอย ลุกขึ้นก็โอย ทำอะไรให้ใครไม่ค่อยจะได้
พระอาจารย์ชยสาโร
ภาพ พระธรรมพัชรญาณมุนี(ชยสาโร ภิกขุ) กำลังทำข้อวัตรล้างมือถวายพระเถระ พระครูภาวนาอุดมคุณ(หลวงพ่อโสภา อุตตโม)วัดเขาวันชัยนวรัตน์ อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา
พาลคิดว่ารับดีกว่าให้ คนดีคิดว่าให้ดีกว่ารับ
ส่วนบัณฑิต ท่านรู้กาลเทศะ ทั้งเวลาควรให้และเวลาควรรับ
เมื่อเราให้ด้วยใจบริสุทธิ์ จิตได้รับผลบุญ
เมื่อเรารับด้วยใจรู้คุณ เราให้ความเบิกบานแก่ผู้มีคุณ
พระอาจารย์ชยสาโร
ความเจ็บป่วยร้ายแรงเผยให้เห็นกิเลสหลายตัว อาทิ ความยึดมั่นถือมั่นในกาย ความยึดติดสุขทางเนื้อหนัง ความอยากมีชีวิตอยู่และความกลัวตาย เป็นต้น ความพะวักพะวนกับ ‘เรื่องค้างคา’ ความเสียใจในสิ่งที่ทำคำที่พูด และนึกเสียดายในสิ่งที่ยังไม่ได้ทำไม่ได้พูด ทั้งหมดนี้รวมกันเป็นสิ่งรบกวนจิตใจ หากแท้จริงแล้ว หาต้องเป็นเช่นนั้นไม่ เราสามารถแยกจิตออกจากความแปรปรวนของกายได้ แต่ก็เป็นงานที่ทำได้ยากมาก จะให้ดีที่สุด เราต้องทำก่อนจะเริ่มป่วย
ในปีพ.ศ. ๒๕๒๕ หลวงพ่อชาอยู่ในช่วงพักฟื้นที่วัดสาขาแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่บนเขา บรรยากาศวิเวกกว่าวัดหนองป่าพงที่ท่านอยู่ประจำ ทั้งอากาศก็ดีกว่า โยมคนหนึ่งที่ไปกราบคารวะรู้สึกพิศวงว่าหลวงพ่อดูสดชื่นดี หน้าตาท่านผ่องใสเหมือนปกติจนโยมสงสัยว่าท่านป่วยหนักอย่างพูดกันจริงหรือ
หลวงพ่อตอบว่า กายท่านป่วย ‘เหมือนก้อนน้ำแข็งที่ละลายอยู่กลางแดด’ แต่ใจท่านไม่ได้ป่วย ท่านสอนว่า ผู้ป่วยเป็นโรคร้ายแรงแทบทั้งหมดมักจะจมอยู่กับความอยากหาย ทำให้กลัวและกังวลขึ้นมาจับจิตว่าจะไม่หาย พอพยายามห้ามใจไม่ให้คิดเรื่องความตายก็เลยยิ่งเครียด แต่สำหรับตัวท่านเอง ท่านว่ามันเหมือนกัน หายก็ได้หรือไม่หายก็ได้
ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ
๏ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้
นายอำพน กิติอำพน องคมนตรี
เชิญสัญญาบัตร พัดยศ และผ้าไตร ถวายแด่
๏ พระภาวนาวัชราจารย์ ๏๛
(เฮ็นนิ่ง เกวลี) เจ้าอาวาสวัดป่านานาชาติ จังหวัดอุบลราชธานี
วันสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 14.00 น.
ณ ศาลาการเปรียญ วัดมิ่งเมือง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด
๏ และในวันอาทติย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 10.00 น. พิธีถวายมุฑิตาสักการะ ณ อุโบสถวัดป่านานาชาติ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ นายอำพน กิติอำพน องคมนตรี เชิญสัญญาบัตร พัดยศ และผ้าไตร ถวายแด่ พระภาวนาวัชราจารย์ (เฮ็นนิ่ง เกวลี) เจ้าอาวาสวัดป่านานาชาติ จังหวัดอุบลราชธานี
วันสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 14.00 น. ณ ศาลาการเปรียญ วัดมิ่งเมือง อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด
และในวันอาทติย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 10.00 น. พิธีถวายมุฑิตาสักการะ ณ อุโบสถวัดป่านานาชาติ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี