Jit's Atelier

M. maakt met veel plezier zijn boom, lekker vlot want hij werkt heel snel. Als we samen naar zijn boom kijken dan valt het op dat we hij eigenlijk niet zo opvalt. "Hij vliegt zo weg!", zegt M. Een stevige boom maken is lastig voor M., hij staat namelijk ook zelf niet zo stevig op de grond. Zeker niet nu thuis ook alles nog eens aan het veranderen is en hij opeens twee huizen thuis moet noemen. Samen bedenken we wat een boom nodig heeft om niet weg te vliegen en goed te kunnen groeien: "grond, eten, ritme, wortels, water en de zon!" (M. denkt dat een playstation ook nodig is, maar samen komen we wel tot de conclusie dat de boom ook zonder playstation kan groeien). Al deze dingen verzorgen lukt hem nog niet, daar ga ik hem bij helpen komende weken. Wel kunnen we een begin maken door de boom te voeden met wat kleur. We tekenen hem eerst met stockmar krijt, dat is lekker vettig en als we het papier dan nat maken (spannend!) dan blijft die gewoon staan. Samen, M. met blauw en ik met geel, maken we een bodem en wat warmte. Dit is lekker laagdrempelig maar wel heel leuk, want als we elkaar ontmoeten komt er groen! De boom is nog steeds niet sterk maar we kunnen er tot die tijd wel voor zorgen dat hij gevoed is en een stevige omgeving heeft zodat hij kan groeien.

Weer een eindevaluatie gehad vandaag en E. heeft haar werk aan mama, de juf en ook nog eens aan de klas laten zien. Van haar mocht de hele wereld wel zien wat ze kan, dus bij deze.

Gewone werkdag voor een kunstzinnig therapeut. Vandaag zoeken we spelenderwijs onze eigen grenzen op en verkennen we de grenzen van de ander.

Juf, mag ik op de grond liggen tijdens het werken?

Dit is het werk van zo een "lastig" kind, we kennen ze allemaal. Hij wil niks, is stoer, werkt niet mee, vindt alles maar stom etc. Dit kind heeft het nog net even wat moeilijker want achter dat "lastige" gedrag dat hij thuis en in de klas laat zien zit een groot trauma. Na een bijzondere trauma training heb ik weer eens met mijn trauma bril naar het kind kunnen kijken en opnieuw leren luisteren. Natuurlijk mag jij op de grond werken als je dat fijn vindt. En wat ben ik blij dat ik ja zei, want van 5 minuten werken zijn we naar 35 minuten werken gegaan en we zijn nog lang niet klaar.

Zeg thuis, tijdens de therapie of in de klas ook eens ja, want wat voor jou vreemd lijkt kan voor een ander de manier zijn om de verbinding aan te gaan.

Wat denk jij dat we aan het doen zijn?

All work no play? All work all play! Na vanochtend een intake te hebben gehad mag ik nu sessies voorbereiden en dat vind ik helemaal niet erg als het gaat om sessies waarbij we geometrisch tekenen! Geometrie is een techniek waar ik verliefd op ben geworden tijdens de lessen wiskunde en is een techniek die mij helpt om wat meer afstand te nemen en zo eens naar mijzelf te kijken. Bij de kinderen merk ik hetzelfde effect. Ik zit na te denken over een bijscholing geometrisch tekenen, weet jij iemand die dat wel zou willen?

Het is zo een dag waar we onze (werk) zorgen even vergeten door uit te waaien tijdens deze herfstige winden. En daarna lekker warm naar binnen om deze herfstige spinnenwebjes te maken.

Af en toe heb ik zo een fijne sessie met een kind waarin we niets hoeven te zeggen en alleen maar genieten van het beeld en het werken. Die sessies zijn zo helend dat ook ik als therapeut opgeladen en zonder stress weer naar huis ga.

Het is tijd om los te laten, tijd om ruimte te maken.

We mochten van de zomer wat groen lenen en vandaag geven we op deze regenachtige dag wat kleur terug.

Schilderen met een restje van de zon. Geen kind dat bezig is met mooi of lelijk want met deze zomerpenselen zijn ze alleen maar bezig met ontdekken en proberen. Heel fijn voor alle clienten die mogen leren loslaten tijdens de therapie maar dit is natuurlijk ook heerlijk voor thuis met papa/mama/lievelingsoppas.

Intakes zijn gestart dus de muur van mijn ruimte mag wel tot wat groei inspireren.

Volgende week begint school weer met een hoop intakes voor nieuwe clientjes. Maar vandaag mocht ik nog heel even Jit de schilderoppas zijn inplaats van Jit de schilderjuf.

Cliënt E. heeft in mijn atelier haar eigen prentenboek van Tatatoek gemaakt en laat dit verlegen zien aan de klas. Een jongen roept dwars door haar verhaal heen: oo moet je kijken, E. is een kunster!! E. zag ik zo veranderen van verlegen meisje naar trotste kunstenaar.

Soms heeft een kind moeite met verbinding maken, of dit nou met mij of met de oefening is. Af en toe moet ik dan flink zoeken naar een nieuwe ingang om contact te maken. Vandaag is dat op een hele leuke manier gegaan via haar rubik's cube.

Jit's Atelier is een beetje stil op Facebook maar dat zijn goede zaken want het is ontzettend druk met alle eindevaluaties! Het zijn altijd spannende gesprekken omdat je als therapeut niet altijd fijne dingen te vertellen hebt maar het zijn ook hele mooie gesprekken omdat het kind en zijn ontwikkeling zo centraal staat. Ik kan er enorm van genieten om te zien hoe wij samen, ouder/verzorger/therapeut/docent, het kind dragen. Wat een fijn beroep heb ik en wat fijn dat ik het er zo druk mee heb dat Facebook even geen prioriteit is!

R. van vier laat mij een paaskuikentje van de paastafel zien. Ik aai hem voorzichtig en vraag hem of we een nestje voor hem zullen maken. R kijkt mij zorgelijk aan en fluisterd in mijn oor: "Jit, hij is niet echt hoor."

Ik ben het niet helemaal eens met de titel want iedere tekening kent zijn eigen kwaliteit ongeacht het talent, maar het is zeker iets om over na te denken. Wat ik als therapeut veel zie is dat kinderen nu minder fantasierijk zijn. Er wordt veel gewerkt met kleurplaten, natekenen of werken zonder kleur. Kinderen vinden het vaak moeilijk om vanuit de beleving iets op papier te zetten, er mist een stukje fantasie en creativiteit. Het is fijn om als kunstzinnig therapeut hier aan te werken, ik voel me zo rijk als ik zie hoe een kind zichzelf kan verwonderen door een eigen creatie!

Kwaliteit van kindertekeningen gaat achteruit Kinderen maken hun tekeningen tegenwoordig minder gedetailleerd. Kunnen ze zich minder concentreren?

Voor alle (groot)ouders en oppassers onder ons die geen raad weten met het weer: lekker samen binnen knikkeren.

Gisteren was het kunstzinnig therapie symposium waar naast vele workshops ook het boek "Oefeningenboek kunstzinnige therapie" werd gepresenteerd. Een boek met 250 oefeningen uit de praktijk van 100 kunstzinnige therapeuten. Alle pagina's zijn even inspirerend maar ik ben toch wel extra trots op mijn eigen oefening waar ik de werking van het geometrisch tekenen kan delen.

Zelf gebruik ik de oefening onderen andere bij kinderen met ADHD. De oefening brengt zoveel vertrouwen en verwondering.

Ruben 3 jaar: Hoe kunnen dieren bestaan?

Inplaats van die lastige vragen ontwijken omdat er geen tijd of snel antwoord is, kan je de vragen ook gebruiken om te oefenen met filosoferen. Zeker met kinderen is filosoferen goed te doen omdat er nog weinig kaders zijn. Let maar eens op hoeveel je van een kind kan leren als je de vraag terug stelt. En de tijd kunnen we maken, al kletsen we erover op de fiets of bij de bakker!

Kaartjes zijn binnen! Zo leuk om mijn logo op papier te zien. Dankje Lot Bouwes! Check even haar site: lotbo.nl

Meisje van 11 jaar kan zich moeilijk verbinden met haar omgeving en is vaak angstig. Samen lezen we welterusten kleine beer en schilderen we in een veilige en warme sfeer. Zij schildert de omhulling, ik teken voor haar de voorstelling die zij graag zou zien in haar werk maar waar zij zelf niet toe in staat is. Zo verbinden wij ons samen.

Zondag had ik intervisie. Intervisie is een moment waarbij we samenkomen met collega's om elkaar te ondersteunen wanneer er vragen zijn. Dit kan gaan over een lastige casus, een vraag over boekhouding (want we zijn nu eenmaal niet opgeleid tot accountant), het delen van interessante informatie etc. Niet alleen is dit een prettig moment voor onszelf, ook is het van belang voor de verzekering. Kunstzinnige therapie wordt namelijk vergoed maar dat gebeurt niet zomaar, daar zitten strenge kwaliteitseisen aan vast. Gelukkig doen wij het met plezier!

Als ondernemer ben ik altijd opzoek naar een nieuwe plek om te werken. Het liefst samen met andere om elkaar te ontmoeten, inspireren, lief en leed te delen. Herkenbaar?

Vandaag zijn we bij Man met Bril Koffie in Rotterdam en wie weet waar we morgen naar toe verhuizen, zolang er maar warme koffie en fijne muziek te vinden is. Wat zijn jullie favoriete plekjes?

Hallo lieve mensen, hier mijn eerste post om mij eens even voor te stellen en om Jit's Atelier de wereld in te sturen. Jit's Atelier is een praktijk voor Kunstzinnige Therapie waar kinderen en jongeren welkom zijn om zich gehoord en gedragen te voelen. Naast de praktijk heb ik ook veel ervaring als gastouder. Hierin zie ik hoeveel je een kind kan bieden zonder direct een traject aan te gaan, hoe we preventief met zijn allen aan de slag kunnen.

"Kinderen zitten in een levensfase waarin ze de basis leggen voor later. Zodra je een kind een klein beetje extra aandacht geeft dit een groot verschil kan maken in het versterken van die basis. Ieder heeft zijn valkuilen en kwaliteiten maar wanneer er sprake is van problematiek is het soms moeilijk je eigen kwaliteit te zien. Ik geloof dat de dingen waar je moeite mee hebt er ook voor kunnen zorgen dat dit een kracht kan zijn. Belangrijk hierin is je bewust te zijn van wat je wel kan. Kinderen die ondersteuning behoeven in hun ontwikkeling zijn ook hele bijzondere kinderen met kwaliteiten die je niet direct verwacht en ziet. Deze kwaliteiten zie ik wel en wil ik benadrukken."

Jit's Atelier zit nu binnen een SBO school in Den Haag voor kinderen met leer- en of gedragsproblematiek. Op het moment ben ik aan het uitzoeken of uitbreiden naar Rotterdam vruchtbaar zal zijn. In Rotterdam zal het naast kinderen, ook voor volwassen mogelijk zijn om binnen te stappen voor een coachings- of therapeutisch traject.

Laten we elkaar ontmoeten en inspireren.
Liefs Jit

Jit's Atelier updated their information in their About section.