อาศรมเฒ่าชรา คลองสาม

ขออำนาจ พระมารดา โปรดประทานแลขจัดโรคภัย ด้วยเทอญ

ขอความร่ำรวยจงบังเกิด ขอมงคลจงบังเกิด
ด้วยชัยยะ มหาเทวี

ห่างหายไปนานมากๆสำหรับการอัพเดทอาศรมเฒ่าชรา ยังอยู่นะจ๊ะ แต่ยังไม่มีเวลา Update ยังไงก็ขอขมาขอโทษทุกๆทุกคนเลย นี่คือภาพบรรยากาศล่าสุดของการจัดไทปูซัมวันแห่งองค์พระขันธกุมารที่มีความเชื่อกันว่าเป็นวันที่พระองค์ได้ศาสตราวุธ ประจำกายของพระองค์นั้นก็คือเบลจึงได้ขนานนาม พระองค์ว่า เวลาการหรือพระผู้มีเวลประดับองค์อยู่ตลอดเวลาดังนั้นขอให้ทุกท่าน จงชนะใจ สัตว์ทั้งหลายมนุษย์ทั้งหลายศัตรูทั้งหลาย ขอให้ชีวิตทุกท่าน เรียบง่าย สมบูรณ์ ทุกท่านเทอญ

วันที่ 9
เดือน 9
ปี 19
จากนี้ไป ขอให้ ทุกท่าน
9 ไปข้างหน้า อย่างมีหวัง
9 ไปพบ สิ่งดีๆ
9 ไปเจอแต่ ความเจริญ
9 ไปเจอ เงินทอง
9 ไป เจอ กุญแจแห่งการปลดพันธนาการ
9 ไปพบความสมหวัง
9 ไปเจอกัลยานมิตรที่ดี
9 ไป เจอ ยาทิพย์ ให้สุขภาพ กายใจดีๆ
ทุกท่านนะคะ

อาศรมเฒ่าชรา คลองสาม

อาศรมเฒ่าชรา คลองสาม

ขอจง สำเร็จ แก่ ผู้ศรัษธาทุกท่าน

มหาบูชา คเณศ จตุรถี 62

ไม่หายนะครับ
ขออภัยที่ไม่ได้ ลงโพส เลย
ขอเทวบุตร ทรงอวยชัย

มหาศิวะราตรี

หาก ทำ การใด ด้วยรัก และศรัษธา. แล้ว. ไม่มีหรอก ที่เรา จะไม่ได้ สิ่งดีๆ. คืนกลับ

ขอพระพรแห่งองค์เทวบุตร
บริสุทธิ์ ขนานนาม คเนศวร
ประทีบตั้ง. เครื่องหอมจุด สุดอบอวล
น้ำนม ควร วางตั้ง นานา นาม

สถาบันนา. มหาองค์ ประทาน. แห่งอาศรม.
เนื่องในวันจตุรถี. ขอจงสำเร็จ. ทุกผู้ ทุกนาม เทิด

ขออนุโมทนา กับ ลูกหลานปู่ นะคะ นำ ปัจจัย ร่วม ทำบุญ. และซื้อ ทอง ทำ ฉัตร ทองคำ ในหลวงตามหาบัว.
ขออนิสง ครั้งนี้ ให้ทุกท่าน ประสพ สุข ใน ทุกเมื่อเชื่อ วัน. ทุกท่าน นะเจ้าค่ะ.

กราบ นมัสการ. พระเทวี แห่งตรีโลก.
พระมารดา ทุรคา มหิสาสุรมันดิณี
พอ สถิต ปุ้บ ฝน ตก. ปั้บ
ตามธรรมเนียม. แม้นแต่ ภารตะชน. ที่ เข้า มา. ตาค้าง. ประนมมือ ไหว้ สาการะ อย่าง เคารพ แบบสุดๆ
ชื่นใจ. ที่ เค้าเห็นแล้ว ปิติ
มิ ใช่ หัวเราะ เยาะเย้ย

เป็นไงบ้างคะ. ติชมหน่อยค่ะ

.เมื่อพระเทพสถิตใน
ขอให้ปวงภัย
จงหลบเลี่ยงไปให้พ้น
ด้วยแรงบุญญา
ด้วยพรจากฟ้าเบื้องบน
โปรดบันดาลดล
ให้พระองค์ทรงพระเจริญ

บูรณะ. อาศรมใหม่. เจ้าค่ะ.
อีกไม่ช้า นาน พระ ศรี ทุรคร งาน หิน อ่อน. จะเสด็จ มา แล้วนะ คะ
ติดตาม ชม กันต่อไป

เรื่องธูปและกำยาน
การจุด ธูป หรือ กำยาน มีวัตถุประสงค์เพียง 2 อย่างเท่านั้น คือ
- ถวายกลิ่นหอมแก่เทพ
- ให้ควันธูปหรือกำยาน เป็นสื่อนำคำอธิษฐานเราไปสู่เทพ
มีความหมายเพียงเท่านี้นะครับ ไม่เกี่ยวว่าต้องใช้กี่ดอก? หรือต้องปักแบบไหน?
คนไทยเข้าใจผิดกันเยอะครับ เกี่ยวกับการจุดธูป
สมัยโบราณนานมา ไม่มีการกำหนดหรอกครับว่าต้องใช้กี่ดอก
มีแต่คนรุ่นหลังเท่านั้นที่กำหนดกันว่าเทพองค์นี้ต้องจำนวนธูปเท่านี้..บางคนบอกว่าต้องปัก..ต้องวาง..ต้องปักเป็นวงกลม...ต้องเรียง ฯลฯ ขอจงอย่าซีเรียสเรื่องพวกนี้ครับ และถ้าใช้ธูปเยอะไปก็ไม่ดีหรอกครับ เปลืองเงินและเปลืองทรัพยากรธรรมชาติอีกต่างหาก
เป็นเรื่องตลกที่เราจะเห็นกันว่า วัด ศาล เทวาลัย แต่ละแห่ง จะบอกให้จุดจำนวนธูปไม่เท่ากัน ทั้งๆที่ข้างในก็ประดิษฐานเทพองค์เดียวกัน พระพิฆเนศ ก็พระพิฆเนศเดียวกันทั้งโลก ไม่ได้มีหลายพระพิฆเนศซะหน่อยครับ คนอินเดียมาเที่ยวเมืองไทยยังสงสัยกันเลยครับ ว่าที่คุณๆไหว้กันนั้น ไม่ใช่พระพิฆเนศองค์เดียวกันหรอกหรือ?? เหตุใดจึงต้องใช้ธูปแต่ละที่จำนวนไม่เท่ากัน?? ทำไมที่นี่ต้องเดินวนซ้าย แต่ศาลพระพิฆเนศอีกแห่งต้องเดินวนขวา?? ทำไมต้องใช้ธูปแดง?? ธูปขาวธรรมดาไม่ได้หรือ?? ทำไมพระพิฆเนศที่นี่ต้องเทียนขาว?? แต่ทำไมอีกที่ต้องเทียนแดง?? สุดท้าย..คนไทยเราก็โดนเยาะเย้ยจากต่างชาติ ว่าบูชาเทพให้เป็นเพียงวัตถุ ไม่ได้เข้าถึงหัวใจหลักแห่งการบูชาเทพเลย...

เพราะชาวฮินดูในอินเดียจริงๆ แล้วจะไม่มีการกำหนดจำนวนธูป เทียน และกำยานมาตั้งแต่โบราณ ไม่มีการกำหนดสีสันและขนาดด้วยครับ เค้าหยิบออกจากซอง ได้มากี่ดอก ก็จุดเลยครับ ไม่มีการนับ เนื่องจากเหตุผลในการจุดธูปก็คือ 1.ถวายกลิ่นหอม และ 2.ให้ควันนำพาคำอธิษฐานไปถึงเทพเบื้องบนเท่านั้นเอง... ขอให้เข้าใจตามนี้นะครับ (แต่ถ้าให้สบายใจ ใช้ธูป 3, 5, 9 ดอกแบบคนไทยหรือคนจีนก็ได้ครับ) และขอยืนยันว่า สามารถใช้ได้ทั้ง ธูป และ กำยาน

ถ้าอยู่ห้องเล็กๆ หรืออยู่ร่วมกับคนอื่น หรือไปค้างแรมที่อื่น การจุดธูปเทียนจะทำให้ควันธูปรบกวนคนรอบข้าง หรือเสี่ยงต่อไฟไหม้ ก็ไม่ต้องจุดเลยครับ โดนด่าซะเปล่าๆ

เรื่องการถวายเครื่องเซ่นสังเวย

การถวายของนั้น ถ้าถวายได้เป็นประจำ และฐานะเอื้ออำนวย ก็เป็นสิริมงคลครับ
แต่จะเกิดคำถามบ่อยๆว่า...ถ้าไม่มีทุนทรัพย์มากพอ จะถวายแต่เพียงเล็กน้อยได้หรือไม่??
คำตอบคือ ย่อมได้แน่นอนครับ!! เราไม่จำเป็นต้องถวายผลไม้ อาหาร ขนม เป็นประจำทุกวัน เพราะจะทำให้สิ้นเปลืองมากเกินไป ควรเลือกถวายให้ประหยัดดีกว่าครับ ถวายน้ำเปล่าเฉยๆก็ได้ จะเป็นส้มผลเดียว กล้วยผลเดียวก็ได้ครับ ถ้าถวายเป็นประจำ แต่ละครั้งก็ไม่ต้องใช้ของแพงครับ แค่ใช้ของใหม่ สะอาด หรืออยากจะจัดถวายให้สมบูรณ์ ก็จัดเพียงสัปดาห์ละ 1 ครั้งก็พอแล้ว

ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่า ให้ถวายตามมีตามเกิด หรือขาดๆ หายๆ นะครับ
การถวายแต่ละครั้งก็ควรตั้งใจ สรรหาของที่สด สะอาด ใหม่ มีคุณภาพ

คนไทยเรายึดติดกับการถวายของ คือ ถวายเยอะๆ ได้บุญเยอะๆ แบบนี้ไม่ถูกครับ พระพิฆเนศและเหล่าทวยเทพ ไม่โปรดให้ผู้ศรัทธาทำการบูชาท่านแบบฟุ่มเฟือย เนื่องจากพระพรหม พระวิษณุ พระศิวะ ท่านเหล่านี้ปฏิบัติตนเป็นโยคี หลุดพ้นไปสู่โมกษธรรมแล้ว ท่านไม่มีกิเลสต้องการรับประทานของเซ่นจากเราหรอกครับ การถวายเครื่องเซ่นสังเวย เช่น ผลไม้ น้ำ นม ขนม ดอกไม้ ธูป เทียน ฯลฯ ก็เพื่อแสดงให้พระองค์เห็นถึงความศรัทธาของเราที่มีต่อพระองค์ แสดงให้เห็นถึงความจงรักภักดีที่มีต่อพระองค์
ฉะนั้นอย่าไปยึดติดกับกฏเกณฑ์มากครับ จะเครียดเปล่าๆ หากมีความศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยมและเคารพรักในเทพที่เราบูชาแล้ว เพียงยกมือไหว้ สวดมนต์ สรรเสริญท่านอย่างสม่ำเสมอ และขอพร พระองค์ท่านก็เมตตาเราแล้วครับ

อาจถวายนม 1 กล่องเมื่อตื่นนอน พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ "ไหว้ลานม" แล้วนำมาดื่มก่อนออกจากบ้านได้เลย

หรือถ้าสะดวกตอนกลางวัน เช่น อยู่ที่ทำงาน หากมีพานเล็กๆสำหรับประดิษฐานเทวรูปอยู่บริเวณโต๊ะทำงานด้วย เมื่อพักกลางวันก็หาซื้อขนมนมเนย น้ำผลไม้มาถวาย เมื่อถวายเสร็จก็ "ไหว้ลาขนม" แล้วนำไปแบ่งเพื่อนร่วมงานรับประทานก็ได้บุญ

หรืออยู่บ้าน หากต้องการประหยัด อยากถวายของสักอย่างหนึ่งเป็นประจำทุกๆวัน แต่ไม่อยากเสียเงินเยอะ แนะนำให้ซื้อน้ำเปล่าขวดใหญ่ๆ มาตั้งไว้ข้างๆหิ้ง แล้วเทใส่แก้วเล็กๆ แบ่งถวายทุกวัน เท่ากับว่าได้ถวายทุกวันด้วย และประหยัดด้วย

หากนานๆถวายของสักครั้ง อาจจะเลือกถวายเฉพาะวันที่ตรงกับวันเกิดของตน หรือเฉพาะวันพระ หรือทุกวันพฤหัสบดี (ถือเป็นวันครูของไทย) หรือเฉพาะสิ้นเดือนเมื่อเงินเดือนออก หรือถวายเมื่อต้องการขอพรเป็นพิเศษ ควรเลือกของดีๆ มาถวาย ไม่ควรใช้ของใกล้เสีย ของใกล้หมดอายุ หรือผลไม้ช้ำๆไม่สวยงาม ยังไงสุดท้ายแล้วคนที่ทานก็คือเราเอง หากเอาของใกล้เสียมาถวาย เราเองก็ต้องเสี่ยงกับท้องเสียท้องร่วงเมื่อทานเข้าไป

ขอพรจากทวยเทพแล้ว แม้จะสมหวังหรือไม่ก็ตาม อย่าลืมจัดหาผลไม้ ดอกไม้ ขนม ฯลฯ อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายๆอย่างมาถวาย เป็นการแสดงความศรัทธาและภักดีต่อองค์เทพ การบูชาเทพอยู่ที่ใจศรัทธา ไม่ได้อยู่ที่ว่าไหว้แล้วจะสมหวังในคำขอหรือไม่ ขอจงบูชาไปเรื่อยๆ พระพิฆเนศและทวยเทพทุกพระองค์เมตตาต่อผู้ศรัทธาและประทานพรอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว หากมีจิตศรัทธาในเทพองค์ใด ท่านก็ลงมาคุ้มครองดูแลเราทันทีเพียงแต่เราอาจไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง การจะสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาหรือไม่ ขึ้นอยู่กับบุญที่เราสั่งสมมาด้วย การถวายของแด่ท่านก็คือการสั่งสมบุญอย่างหนึ่ง ไหว้เทพอย่าเพิ่งท้อ สวดมนต์+ถวายของบูชา+ทำความดี+ไม่ทำบาป ทำได้อย่างนี้มหาเทพมหาเทวีทั้งหลายก็จะคุ้มครองเราตลอดไป

ขอเล่าให้ฟังเพิ่มเติมว่าคณะพราหมณ์ และทีมงานเว็บสยามคเณศทุกคน จะสวดบูชาพระพิฆเนศอย่างลึกซึ้งและตลอดเวลาทีเดียวครับ หมายความว่า เวลาจะทานข้าวก็ระลึกถึงท่าน เวลาจะเดินทางไปไหน ขณะทำงาน ขณะพักผ่อน เวลาตื่น เวลานอน เวลาอาบน้ำ เราทุกคนก็ภาวนาถึงพระองค์ท่าน บอกเล่าเรื่องราวที่เราพบเจอในแต่ละวันให้ท่านฟัง และขอพรท่านอยู่บ่อยๆ แม้จะสัมฤทธิ์ผลหรือไม่ก็จะตอบแทนท่านด้วยการสวดมนต์และ ถวายนม ขนมต่างๆ (ขนมที่ถวายแล้วเราก็นำมาทาน ถือเป็นอาหารทิพย์อีกด้วย) และนำเงินที่เราหามาได้ แบ่งไปทำบุญตามวัดเพื่อมอบความเมตตาแก่ผู้อื่น เมื่อเราเดินทางไปไหน ถ้าพบเห็นขนม ผลไม้ ดูน่าทานน่าอร่อย เราก็จะซื้อติดไม้ติดมือมาถวายท่านที่หิ้งพระบ่อยๆ เพราะเราทุกคนบูชาและศรัทธาพระพิฆเนศเปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่ที่เราเคารพรัก
ผู้ศรัทธาพระพิฆเนศจำนวนมาก ก็ไม่ได้มีเทวรูปขนาดใหญ่ไว้ในบ้าน ส่วนใหญ่ก็มีแต่พระพิฆเนศแบบห้อยคอแค่องค์เดียว แต่เขาเหล่านั้นก็ทำการสวดมนต์ ถวายของ และทำสมาธิอย่างสม่ำเสมอ พวกเขาก็ได้รับพรบันดาลจากพระองค์ ให้ประสบความสำเร็จและมีความสุขกันได้อย่างสมบูรณ์ครับ

เราไม่ได้บูชาพระพิฆเนศด้วยความกลัว ความขลัง หรือด้วยความอยากขอพร ขอหวยเพียงอย่างเดียว และเราไม่ได้มองว่าท่านเป็น "เจ้าพ่อพิฆเนศ" หรือ "พ่อปู่" อะไรต่างๆแบบที่คนไทยหลายคนชอบเรียก (พระพิฆเนศไม่ได้เป็นคนแก่นะครับ !!) แต่ท่านเปรียบเสมือน "ญาติผู้ใหญ่" ท่านคือเทพผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่เราทุกคนสามารถเข้าถึงและใกล้ชิดได้ไม่ยากเลย (ไม่ใช่เจ้าพ่อ หรือเป็นผี) ฉะนั้น การสวดบูชาท่าน ก็ไม่ต้องเกรง ไม่ต้องกลัวนะครับ สวดทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วท่านจะบันดาลพรและปกป้องเราในยามคับขันอย่างแน่นอน ซึ่งทีมงานเราทุกคนพิสูจน์มาแล้วครับ

จะเห็นว่าแนวทางของเราต่างจากการไหว้พระแบบคนไทยทั่วๆไปนะครับ เพราะเรายึดตามแนวทางของชาวฮินดูอย่างแท้จริง ชาวฮินดูในอินเดียแทบจะทุกคนบูชาเทพที่ตนนับถือด้วยความรักและซื่อสัตย์ ไม่ได้ไหว้ที่องค์วัตถุ ไม่ได้ไหว้เฉพาะเทวรูปขนาดใหญ่ๆ และชาวอินเดียจำนวนมากก็ไม่มีพระพิฆเนศห้อยคอ เพราะเค้าไม่ได้คิดว่าพระพิฆเนศเป็นเพียงแค่วัตถุมงคล ที่จะมานำติดตัวไว้เฉยๆ หรือเป็นเทพเจ้าที่เราจะไหว้เพื่อขอพรอย่างเดียว แต่เทพทุกพระองค์จะถูกระลึกอยู่ภายในจิตใจ ภายในจิตวิญญาณอยู่ตลอดเวลา และเชื่อว่าเทพทุกพระองค์คือผู้ประทานชีวิตอันมีค่าแก่เรา สำหรับเรื่ององค์เทวรูป และพิธีกรรมต่างๆก็เป็นเรื่องรองๆไปครับ ถ้าเราหมั่นบูชาท่านและทำความดีอย่างสม่ำเสมอ ท่านจะประทานพรให้เราประสบความสำเร็จ เดินไปสู่ทางที่ดีงาม เกิดสิริมงคลแก่ชีวิตและประสบแต่ความโชคดีครับ

พวกเราผู้ศรัทธาไม่ไช่คนงมงาย แต่เรามีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเดียวกัน คือ องค์พระพิฆเนศ และองค์เทพต่างๆ ซึ่งก็ไม่ต่างจากพระแม่กวนอิม พระสีวลี หรือเทพเจ้า เทวดา ที่หลายๆคนนับถือเพิ่มเติมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ทีมงานสยามคเณศหวังว่า ผู้อ่านทุกท่านจะพอเข้าใจและมีแนวทางการบูชาพระพิฆเนศและทวยเทพที่ชัดเจนขึ้นนะครับ สรุปแล้ว สิ่งที่ควรกระทำคือ การตั้งจิตให้แน่วแน่ในการสวดบูชา พร้อมทั้งให้ปรับจิตใจของเราให้มีความ รัก และ ศรัทธา พระพิฆเนศและทวยเทพอย่างเต็มเปี่ยม เคารพองค์ท่านไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ระลึกถึงองค์ท่านเสมอ มีความเมตตาต่อผู้อื่นและสำนึกดีอยู่ตลอดเวลา ถ้าทำได้อย่างนี้ พระองค์ท่านก็เมตตาเรา ประทานพรให้เราได้เต็มที่ครับ (วิถีแบบนี้ เป็นวิถีของชาวพราหมณ์-ฮินดูในอินเดียที่แท้จริง และสามารถใช้ได้กับการบูชาเทพทุกองค์)

ขอให้หมั่นไหว้พระพิฆเนศทุกวัน ทุกคืนนะครับ สำหรับคำสอนขององค์เทพ เช่น คัมภีร์ภควัทคีตา จะแปลและนำมาเผยแพร่ในเว็บนี้ต่อไป และถ้าจะช่วยกันเผยแพร่พระพิฆเนศและเทพของพราหมณ์ ไปสู่ผู้อื่นในแนวทางที่ถูกต้อง ก็จะเป็นกุศลแก่ตัวเราเองครับ ตั้งแต่นี้ต่อไป หากผู้อ่านได้ไปพบเห็นใครที่กล่าววาจาดูถูก หรือลบหลู่ดูหมิ่น ทั้งดูถูกองค์เทพของพราหมณ์ และดูถูกพวกเราที่บูชาพระองค์ ก็ขอให้อธิบายให้เขาเหล่านั้นเกิดความเข้าใจว่า เทพของศาสนาพราหมณ์-ฮินดูนั้นไม่ได้เลวร้าย ไม่ใช่เจ้าพ่อ ไม่ใช่ผี ไม่มาประทับทรงใคร คนบูชาอย่างเราๆก็ไม่ได้เลวร้ายหรือเป็นคนชั่ว คนที่ชั่วร้ายคือคนที่นำไปเผยแพร่และปฏิบัติไปในทางที่ไม่ถูกต้องมากกว่า... ขอให้ช่วยๆกันนะครับ เพื่อยกระดับการบูชาเทพในประเทศไทยให้ดียิ่งขึ้น...
อ่านแล้ว ช่วย like share ด้วยนะคะ

cr สยามคเณศ

ไหว้ เจ้าบรรพบุรุษ. เย็นนี้ ก็ไหว้ เฮียฮ้อตี๋. ต่อเป็นอัน เสร็จ สุข ทุกกระบวนความ ร่มเย็นเป็นสุขสุขภาพดีการงานคงที่การเงินเพิ่มพูน.

😊อ่านให้จบจะเข้าใจชีวิตมากขึ้น😊คำสอนจากปู่ฤาษี
( ที่นักปฎิบัติท่านหนึ่งสัมผัสและสื่อคำสอนมาดังนี้ )

● ยิ่งให้มาก ยิ่งได้มาก
ให้เขาไปเถอะ เขาจะรักหรือเกลียดเรา ก็ให้ให้เขาไป
ไม่ต้องเลือก ว่าคนนั้นดีกับเราเราจะให้ คนโน้นไม่ดีกับเราเราไม่ให้
ยิ่งให้มาก ยิ่งได้มาก ไม่มีวันหมดแน่นอน

● จิตเมื่อนิ่งแล้ว ย่อมมีพลัง

● อย่าพึ่งเชื่อถ้ายังไม่ได้ลองปฏิบัติ
เวลาฟังอะไรมา อย่าพึ่งเชื่อทันที ถึงแม้ว่าคนๆนั้นจะเป็นถึงครูบาอาจารย์ ผู้มีชื่อเสียงมีคนนับหน้าถือตา
แต่ไม่ใช่ให้ไปลบหลู่ท่านนะ หมายถึง ฟังท่าน แล้ว เอามาไตร่ตรอง ดูเหตุดูผล
แล้วลงมือทำให้เห็นผลเสียก่อน ก่อนที่จะเชื่ออะไร แม้แต่ในหนังสือในตำรา ก็ให้ไตร่ตรอง
หนังสือตำรา เป็นสิ่งที่มนุษย์เขียนขึ้นเอง สมมุติขึ้นเอง
ตามจินตนาการ ความคิด ความเชื่อ ความรู้ ของตัวเอง ไม่ได้ออกมาจากโอษฐ์ขององค์ไหน
ลองทำก่อนค่อยเชื่อ ไม่ใช่เชื่อตามๆกันไป เขาว่ามามั่ง,วงในเขาบอกมั่ง เขาบอกทั้งนั้นไม่รู้เขาไหน หาต้นตอไม่เจอ
อย่างนี้ความสงสัยเราจะไม่สิ้นสุดหรอก ต้องหาคนที่"เขาว่า"เก่งๆอยู่ร่ำไป
ลงมือปฏิบัติเองไม่ดีกว่าหรอ มนุษย์ชอบเชื่อคนอื่นง่ายแต่ไม่ค่อยเชื่อตัวเอง

ที่ปู่ยังไม่ให้เชื่อจนกว่าจะปฏิบัติเองเนี่ย ไม่ใช่ว่าปู่จะไปค้านคำสอนของใคร
อย่างที่ปู่สอนเจ้าก็เช่นกัน ให้ลองทำดูก่อนค่อยเชื่อ
ฝึกภาวนากันบ่อยๆ อย่าให้ขาดช่วงนาน
ทำไปไม่ต้องคิด ว่าทำแล้วได้อะไร ชาติหน้าจะเกิดเป็นอะไร
ทำบุญยังไงจะทำให้เกิดมารวยหรือสวยหล่อ เอาเป็นว่า
ให้เอาจิตไปจดจ่ออยู่แค่ ณ เวลาตอนนี้ที่กำลังหายใจเข้าออก

หน้าที่ความรับผิดชอบทางโลกมีอะไรบ้าง ก็ทำไป
ทางธรรมก็ควบคู่กันไป ดูให้พอดี อย่าให้ตึงเกิน จนคุยกับใครไม่รู้เรื่อง
หรือหย่อนเกิน จนต้องมาเริ่มนับ 1 ใหม่อยู่ตลอด

● พระอาทิตย์ย่อมขึ้นทางทิศตะวันออก จะเปลี่ยนแปลงไม่ได้
(ความจริงก็คือความจริง)

● ทำเองได้เอง รู้เอง ย่อมมีผลมาก

● ทำบุญอย่าหวังบุญ ถ้าหวังบุญแล้วไม่ต่างจากคนขอบุญ

● มองคนให้มองหลายๆมุม อย่ามองเขาแค่มุม(ของเรา)มุมเดียว
จะรวยจน หน้าตาดีไม่ดี เก่งไม่เก่งยังไง ก็คือมนุษย์เหมือนกัน
มนุษย์ที่ยังต้องมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนๆกันหมด
ไม่มีใครดีไปกว่าใครเลย พวกทรัพย์สินเงินทอง ชื่อเสียง รวยจน
มันก็แค่สิ่งมายา ที่มนุษย์สมมุติกันขึ้นมาเองนะลูก
มองคนให้มองหลายๆมุม เขาก็มีดี มีไม่ดี เหมือนๆกับเรานั่นแหละ
อย่ารีบไปตัดสินว่าใครดีไม่ดี เพียงแค่เรื่องบางเรื่องของเขา
ทุกคนต่างก็มีหน้าที่ มีเหตุผลในการกระทำ อย่าไปใส่ใจพฤติกรรมคนอื่นมากเลย
ดูแลและระวังจิตของตัวเองไม่ให้ไปกระทบสิ่งใด ให้นิ่งสงบ ไม่ทำให้ใครเป็นทุกข์เพราะตัวเราก็พอ

● คนเรามีดีบ้าง เลวบ้าง ให้อภัยกัน ย่อมนำความสุขสู่ตน

● ความรักถ้าลดเรื่องความใคร่ จะเป็นรักที่บริสุทธิ์

● สวดมนต์ควบคุมกาย สมาธิควบคุมจิต

● จิตซุกซนแต่ไม่ตลอดไป

● หายใจแรงๆไล่ความฟุ้งซ่าน

● จะทำอะไรให้เกิดผลต้องมี เป้าหมายก่อน

● คนเราบูชาเทพอยู่มากมาย แต่สุดท้ายก็ไหว้อยู่องค์เดียวคือพุทธองค์

● กรรมฐาน 40 กอง ถามว่าทำกองไหนดี(ที่ถูกกับจริต)
ท่านว่า "ให้กองไว้ตรงนั้น" คือ ปล่อยวางก่อน ค่อยปฏิบัติ

● ความจริงของการทำสมาธิ คือ การวาง ,การทำความว่าง
พวกนิมิตที่เราเห็น คือมายาจอมปลอม อย่าไปหลง ไปเชื่อ ไปยึดมัน
เมื่อเห็นก็ให้รู้ว่าเห็น รู้ เห็น ปล่อยวาง แล้วทำความว่างต่อไป
อย่างปู่ หรือบรรดาฤษี เขาฝึกอะไรกัน ไม่ได้ฝึกเอาอะไร เขานั่งสมาธิให้เกิดความว่างเท่านั้น
ไม่ได้ฝึกเอาโน่นเอานี่แบบมนุษย์หรอกลูก

● เวลาไม่ชอบใคร ให้ลองหยุดไตร่ตรอง มองเขาด้วยความเมตตา
อย่างที่ปู่เคยบอกแล้ว เราก็คน เขาก็คน ทำอะไรไม่ถูกใจกันบ้างก็ให้อภัยเขาไป
มองด้วยความเมตตา ถ้านึกไม่ออกว่าทำยังไง ก็ให้นึกไว้ "ไม่เป็นไร" "ช่างมันเถอะ"
ทำบ่อยๆ คิดแบบนี้บ่อยๆ จิตจะชินกับการให้อภัยไปเอง

● เมื่อมีอภิญญา ญาณหยั่งรู้ อย่าทะนง มีได้ก็ดับได้
เมื่อกิเลสเข้าครอบงำ ยึดครองว่าตัวกูของกู เมื่อนั้น เสื่อมทันที

● อยากได้ปฏิบัติเอา ไม่มีใครช่วยตัวเราได้ (ว่าด้วยเรื่องตาทิพย์ หูทิพย์)

● กรรมที่ทำไว้กับศาสนา เป็นกรรมหนักทั้งสิ้น คิดดีๆก่อนจะทำ (ว่าด้วยเรื่องโกงเงินวัด)

● มนุษย์ชอบทะนงตัวว่าเก่ง สุดท้ายก็หนีกรรมไม่ได้อยู่ดี (นอกจากเข้าพระนิพพาน)

● สิ่งที่เอ็งเห็นนะจริง แต่มันไม่จริงอย่างที่เอ็งเห็น
คนที่ฝึกสมาธิเพื่อจะเอา จะเห็น บางคร้้งภาพที่เห็นก็เป็นภาพหลอก
เพราะบางครั้ง จิตของคนเราจะมีภาพหรือสถานที่นั้นๆ อยู่แล้ว
เช่น อยากไปเที่ยวนรกสวรรค์ จิตก็นึกภาพไปก่อนแล้วล่วงหน้า
เห็นน่ะเห็นจริง แต่มันไม่เป็นจริง

● เห็นสวรรค์ เห็นนรก เห็นแล้วไม่ละบาป จะเห็นไปทำไม

● ตัวรู้ อันไหนจริงหรือหลอก
ให้ดูว่า อันไหนนำไปใช้ประโยชน์ได้จริง มีคุณจริง นั้นคือตัวรู้จริง
พอปฏิบัติสมาธิไปเรื่อยๆ จนถึงระดับที่จะมีการเห็นภาพนิมิต หรือตัวรู้ ญาณหยั่งรู้ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
ถามว่า จะรู้ได้อย่างไร ว่าอันไหนจริงหรือหลอก ควรเก็บมายึดเอาเป็นความจริงหรือไม่
ก็ให้ดูว่า อันไหนนำไปใช้ประโยชน์ได้จริง มีคุณจริง นั้นคือตัวรู้จริง
แต่ถ้าอันไหน เห็นแล้วรู้แล้ว เกิดความลังเลสงสัย หาประโยชน์ไม่ได้
เช่น สมมุติ เจ้านิมิตเห็นว่าอดีตชาติเคยเป็นเทวดา
ทำให้สงสัยต่อว่า ที่เห็นน่ะจริงหรือ เก็บมาคิดเก็บมาสงสัย
ถามคนมีญาณหยั่งรู้เรื่อยไปเพื่อหาคำตอบ
อย่างนี้ไม่ควรไปยึดมัน ไม่มีประโยชน์ เสียเวลาในการปฏิบัติเปล่าๆ
เกิดในภพชาติมนุษย์ ก็ควรทำหน้าที่ ณ ปัจจุบันให้ดี
สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป หน้าที่และบทบาทในปัจจุบันชาติ สำคัญที่สุด

● หลอกตัวเองได้ แต่หลอกคนอื่นบาป

● มนุษย์ชอบบอกว่าตัวตนเองถูกเสมอ

● ใบไม้หล่นสู่พื้น ใบใหม่ย่อมงอกขึ้นมา

● ไม่มีอะไรดีที่สุดและแย่ที่สุด

● ถ้าเจอเรื่องอะไรที่วิกฤตให้นิ่งๆหายใจลึกๆ สมองจะโปร่งแล้วจะมองทางออกเจอ

● ชีวิตมีมาน้อย จะรอจนแก่ค่อยปฏิบัติธรรมหรือ

● บุญไม่เคยทำ จะถามหาแต่ความรวย
และถ้าถามปู่ว่า เมื่อไหร่จะรวย คำว่ารวยของเจ้าน่ะแค่ไหน
มีซักแค่ไหนถึงจะเรียกว่ารวย "เจ้าพอเมื่อไหร่ก็คือรวย" (แต่มนุษย์มักไม่พอ)

● องค์อะไรใหญ่สุด องค์ธรรมไง
ดิฉัน/กระผม มีองค์ไหม?เป็นองค์อะไร?
เจ้าอยากรู้ปู่ก็จะตอบให้ ...
ถ้าใครถามว่ามีองค์มั้ย ให้บอกไปเลยว่า"มี องค์ใหญ่มากด้วย" "องค์ธรรม" ยังไงล่ะ

● ทำสมาธิเพื่อให้ละ ไม่ใช่เพื่อให้เอา
ถ้านั่งสมาธิเพื่อต้องการญาณหยั่งรู้ อยากเห็นภาพนิมิต
ความอยากได้ อยากมี มันเป็นกิเลส ยิ่งไขว่คว้า ยิ่งสูญเปล่า
ลองไม่ต้องคิด ไม่ต้องหวังอะไร แล้วเจ้าจะได้
สังเกตดูสิ อะไรที่เราวิ่งตาม มันมักจะหนี
แต่ถ้าเราอยู่เฉยๆ เดี๋ยวมันก็มาหาเราเอง

ทำสมาธิไปเรื่อยๆ ไม่ต้องคาดหวังผล ให้จิตได้พักผ่อน
วันๆ นึง จิตของมนุษย์ถูกใช้งานหนัก
จิตที่ทำงานหนักทุกวันโดยไม่ได้พัก วันหนึ่ง ก็จะหมดแรง ถดถอย
พลังในการต่อสู้ การทำงานหรือเรียน ลดน้อยลง
คนที่ทำสมาธิมาก จิตมีพลังมาก สมองจะโล่ง มีปัญญาตัวรู้ขึ้นโดยอัตโนมัติ
คิดอะไรฉับไว

● คนที่ไม่รู้อะไรเลย ฝึกง่ายที่สุด
บางคน ให้นั่งสมาธิ ให้ปฏิบัติธรรม ก็กังวลว่า ตัวเองไม่มีความรู้เรื่องทางนี้เลย
จะทำได้ไหม จะทำถูกวิธีไหม
จริงแล้ว คนที่ไม่รู้อะไรเลย ฝึกง่ายที่สุด
คนที่เรียนอภิธรรมมาก รู้ข้อธรรมมาก ในทางปฏิบัติ ก็ใช่ว่าจะทำได้ดีเสมอไป
เพราะคนที่รู้ข้อธรรมมาก่อน เมื่อลงมือทำจริง มักติดความลังเลสงสัย
ถ้าเจออะไรที่ไม่ตรงตามตำรา ก็หยุดชะงัก ใช่ไม่ใช่ มักเชื่อตำรามากกว่าการลงมือทำจริง
ส่วนคนที่ไม่รู้อะไรเลย จะฝึกได้ง่ายกว่ามาก(ไม่ติดความสงสัย)
พอมาอ่านในตำราทีหลังจะเข้าใจทะลุปรุโปร่ง มากกว่าคนที่อ่านก่อนปฏิบัติ

● การอธิษฐานจิต เป็นการกำหนดจุดหมายปลายทาง
ถามว่า การอธิษฐานจิต ทำให้เราได้ในสิ่งที่ต้องการจริงหรือไม่
การอธิษฐานจิต เป็นเพียงการกำหนดทิศทาง จุดหมาย
ตัวสำคัญที่ทำให้เราได้ในสิ่งนั้น ก็คือ การลงมือทำด้วยความตั้งใจแน่วแน่
ถ้าเราหิวข้าว แล้วไม่เดินไปซื้อข้าวกิน จะหายหิวไหม
อยากไปนิพพาน แต่ไม่บำเพ็ญ หรือทำมั่งไม่ทำมั่ง นานๆครั้ง จะได้ไปไหม

หมั่นบำเพ็ญ แล้วตั้งจิตอธิษฐาน อยากไปแดนไหน อยากเกิดเป็นอะไรก็อธิษฐานเอา
เมื่อสร้างกุศลบุญบารมีมากๆเข้า ก็หนุนนำให้เป็นไปเอง

● ปู่เห็นหลายๆคนมักจะคิดว่า จะขอทำบุญร่วมกับคนนี้คนที่ฉันรัก เพื่อชาติหน้าจะได้เจอกันอีก
หรือแม้กระทั่งคนที่เกลียดมากๆ ก็บอกว่าไม่ขอร่วมบุญด้วย จะได้ไม่ต้องเจอกัน
เอาเข้าจริงๆ... ชาติหน้าหรือชาติไหนๆ เราก็จำคนๆนั้นไม่ได้หรอก จะได้เจอหรือไม่ได้เจอกันอีก ไม่ควรไปใส่ใจนะลูก
เมื่อมีงานบุญงานกุศล ไม่ว่างานนั้นจะมีคนที่รักหรือเกลียดไปร่วมด้วย ก็ขออย่าให้เอามาเป็นเรื่องหลัก
ขอให้ทำบุญด้วยใจที่อยากทำ ด้วยความศรัทธาที่บริสุทธิ์ อย่าไปใส่ใจว่าคนที่รักหรือชังเราไปทำบุญด้วย
ทำไปเถอะสิ่งที่เป็นกุศล อย่าไปกลัวว่าชาติหน้าหรือชาติไหนๆ จะต้องมาเจอกับคนที่เราไม่ชอบอีกถ้าเราทำบุญร่วมกับเขา เพราะเราไม่มีทางจำกันได้
อีกอย่างนะลูก ฝึกเมตตาจิตให้เคยชิน ยกระดับจิตใจขึ้น
แล้วคนที่อยู่ใกล้ๆเขาจะรับกระแสพลังแห่งความเมตตานี้ได้ เพราะมันจะออกมาทางสีหน้าท่าทาง
ทีนี้ก็จะมีแต่คนที่อยากคุยอยากอยู่ใกล้เรายังไงล่ะ คนที่ไม่ชอบหรือหมั่นไส้เราก็จะลดน้อยลง

● ถามว่า ศาสนาอื่นมีนรกสวรรค์ หรือบาปบุญ เหมือนศาสนาพุทธไหม
เมื่อมนุษย์ได้หมดวาระ หรือได้เสียชีวิตไปจากโลกนี้ ในศาสนาต่างๆจะกล่าวไว้คล้ายกันเสมอว่า
เขาจะสู่ปรโลก ซึ่งคนเขาก็สงสัยกันมากในเรื่องนี้ มีคำตอบให้

ถามว่า คริสต์มีนรกสวรรค์มั้ย ตอบว่ามี ฮินดูพราหมณ์มีนรกสวรรค์มั้ย ตอบว่ามี
อิสลามมีนรกสวรรค์มั้ย ตอบว่ามี ทุกๆศาสนาบนโลกนี้ล้วนแล้ว มีคล้ายๆกัน
แล้วถามต่อไปอีกว่า แล้วนรกสวรรค์แต่ละที่เหมือนกันมั้ย ตอบว่าเหมือนกัน
เพียงแต่รูปที่ปรากฏต่อดวงวิญญาณนั้นๆย่อมไม่เหมือนกัน เพราะว่าสัญญาในความทรงจำไม่เหมือนกัน

ถ่ายทอดไม่เหมือนกัน แต่เป็นที่ๆเดียวกัน ถ้าฝรั่งเห็นเทวดา เขาจะเห็นใส่ชุดสีขาวมีปีกประมาณนี้

ถ้าคนไทยเราก็จะเห็นใส่ชฎา เหาะได้เช่นเดียวกัน
คือภาพๆเดียวกันแต่มองเห็นคนละแบบตามแต่ที่สัญญา(ความจำ)ไว้ในดวงจิต

ความสุข ของลูกหลาน. ที่อาศรม มี กันมา ที่ ปี. ไม่มีการบังคับ. แต่ ก็ เอามา. จับ กัน สนุกสนาน พร มา รับพร. ของปู่.

น้อบ สำนึก ใน พระ มหา กรุณาธิคุณ. อย่างหา ที่สุด มิได้
วันอาภากร

ไหว้ครู. ภายใน ไม่ยิ่งใหญ่ แต่ ต้องให้สมพระเกียติ.
ครู. คือผู้.ให้ แต่ เมื่อถึง กาล. เรา ก็ ต้องให้ครู.
รัก. เคารพ. และศรัษฐา ครู อาจาริยะ. บูชา

อาศรมเฒ่าชรา คลองสาม

ความเมตตา. จากปู่.

พระเมรุมาศ. แต่ละพระองค์.

อาศรมเฒ่าชรา ยินดี ต้อนรับค่ะ

ผ่านพ้น ไปด้วยดี สำหรับคำ่คืน มหามงคล. ทางอาศรม ได้ จัด เพื่อ ให้ เหล่าศรัษธา. สาวก แห่ง มารดา. ถวาย ประทีปกมลา. เพื่อ ถวาย แด่ พระชนนี

อาศรมเฒ่าชรา คลองสาม

นวราตรี60

ส่ง มหาราชบิดา

อาศรมเฒ่าชรา คลองสาม