นิรมลฟาร์ม โฮมสเตย์ Niramol Farm Homestay

นที่ อสค.และเริ่มเลี้ยงโคนม

เมื่อแรกเริ่มไม่มีไฟฟ้า ถนนลูกรัง ในไร่เป็นหล่ม
ซื้อบ้านเก่าไว้ 2 หลัง ปลูกบ้านกับสร้างคอกรีดนม
ขุดบ่อน้ำใช้ลำบากเพราะลึกๆเป็นหินดานต้องใช้ปะทุ
ระเบิดช่วย มีน้ำพอประมาณก็ใช้ปั๊มชักกับเครื่องคูโบต้าทุ่นแรง
การรีดนมก็สองมือ ต่อมาภายหลังมีไฟฟ้าใช้จึงใช้เครื่องรีดนม...........

ปี 2532
มีมือขยันมาช่วยอีกสองมือ เพราะแต่งงาน
แรกๆก็อยู่ตะเกียง อยู่ที่คอกโคนมนั่นเอง
มันใกล้น้ำ ขยันถางป่าทำไร่ ปลูกมะขามหวาน
หาบน้ำรด ข้าวโพดก็ปลูก ทุ่งหญ้าเลี้ยงโคก็ทำ
ถือไฟฉายพาวัวกินหญ้าจนค่ำ ไกลตลาดก็ต้อง ตุนอาหารแห้ง
เลี้ยงไก่บ้านไว้ สัปดาห์หนึ่งมีรถยนต์พาเข้าตลาดครั้งหนึ่ง
เรียกว่าอยู่อย่าง(ต้อง)พอเพียง
เมื่อจะมีลูกคนแรกจำเป็นต้องปลูกบ้านใหม๋ เพราะที่อยู่นั้นฝนรั่วได้
และยังสาดเข้าทุกด้าน ทำไม่ทันเสร็จดีเพื่อนๆ น้องๆมาเที่ยวกันอยู่เสมอๆ
มารู้อีกทีก็ผ่านพ้นไปยี่สิบกว่าปี อ๋อ..นี่โฮมสเตย์
ปี 2534
เศรษฐกิจดี เลยลาออกจาก อสค.
ไปอยู่วงการก่อสร้างทิ้งไร่ไประยะหนึ่ง
มีลูกคนที่สองละ
ช่วงนั้นจะเอาดีทางรับเหมาก่อสร้างจึงจดทะเบียน หจก.
แต่ไม่เก่ง และไม่เฮง

ปี 2539
ช่วงนั้นฟองสบู่แตก เป็นคนตกงาน
จึงกลับไปตั้งหลักที่ฟาร์ม
ถอยกลับมาปรับปรุงที่ไร่ และโคนม ทำถนนไนไร่ซะกิโลกว่า ขุดสระ
เจาะน้ำบาดาลแบบใช้เครื่องเจาะที่ผ่านชั้นหินลงไป
ซื้อโคนมเข้าอีกหลายตัว และเริ่มเป็นยุคทองของโคนม
มีลูกคนที่สามเกิดปีวัว
รวมแล้ว ตอนนี้ในครอบครัว 5 คน ที่ช่วยงานในฟาร์ม
ลุก ๆ อยู่ในวัยเรียน

ปี 2547
ยุคทองของโคนมน่าจะเริ่มโรยรา นมผงต่างประเทศเข้ามาโดยเสรี
ต้นทุนการผลิต ค่าครองชีพสูงขึ้น น้ำมันแพง ลูกๆต้องเรียนสูงขึ้น
เป็นปฐมเหตุที่เกษตรกรรายเล็กๆต้องดิ้นรน เพื่อให้ทุกคนผ่านไปได้

อาชีพเสริมในครัวเรือน...เน้นว่า เราทำกันเองในครอบครัว
คือจัดสถานที่ให้ผู้มาเยือนเข้าพัก ได้ค่าตอบแทนบ้างตามสมควร
ทำเพราะต้องอยู่รอด เรามีครอบครัว มึลูกๆ ที่คอยช่วยกันสร้างขึ้นมา
เหนือสิ่งอื่นใดคือได้แบ่งปันสิ่งดีๆให้ท่าน และได้ยินคำว่ามีความสุข